Browsing posts on

May 2019

Buitenkunst

Al meer dan 25 jaar ga ik naar buitenkunst. Eerst alleen, inmiddels alweer jaren met mijn dochter. Zij heeft het geluk dat ze inmiddels alle groepen heeft doorlopen en dus uit ervaring daarover kan spreken. Kleuter, kind, jongeren en nu al een aantal jaren bij de volwassenen. Elk jaar vraag ik haar weer wat ze komend jaar wil met haar vakantie en al jaren is er maar 1 antwoord: buitenkunst natuurlijk! Het klinkt bijna als een hele domme vraag. Workshops doen op gebied van theater, muziek, beeldende kunst, dans en schrijven en dat in de prachtige natuur van Drenthe. Zo af en toe met een uitstapje naar de locatie Randmeer, maar Drenthe blijft favoriet. Het voelt als thuiskomen. Met een zucht zeggen we dan: hèhè, we zijn er weer……Je kunt er zijn wie je bent. Inmiddels komen we zoveel jaren, dat we vrijwel altijd wel een bekende uit een vorig jaar zien. Wij gaan al jaren altijd de eerste week, omdat die lekker rustig is en je, naast dat je niet heel lang voor douches en wc hoeft te wachten, regelmatig dezelfde mensen in die week tegenkomt. Daar houden wij van.

1 week was extra speciaal. Dat was een week met maar 100 deelnemers en 1 kleuter. 2 velden waren voor het kamperen zelfs afgesloten, waardoor we nog nooit zo dicht op elkaar hebben gekampeerd. Maar de sfeer was geweldig. Het was ook een erg hete week. Werken moest echt in de schaduw met veel water drinken. Maar wat was die week leuk. Juist omdat je steeds dezelfde mensen tegenkwam, werd het heel knus en gezellig. ‘s Avonds bij het kampvuur kon iedereen lekker zitten. En omdat er zo weinig keus in workshops was deze week, door het geringe aantal deelnemers, deden we ook dingen waar we normaal niet voor zouden kiezen. Nieuwe uitdagingen dus.. 😉 Nog steeds (zelfs afgelopen jaar na 10 jaar) komen we mensen tegen uit die week en na de magische woorden uitgesproken te hebben: hé, was jij ook niet van die week met die ene kleuter, weten we beiden meteen waar het over gaat en komt de verbondenheid uit die week spontaan terug.

Het gaat bij buitenkunst niet alleen om de workshops, maar ook om het heerlijke basic kamperen in het bos, een blik van herkenning, leuke gesprekken, relaxte sfeer, lekker hangen in je hangmat, maar bovenal het genieten en jezelf kunnen zijn. Een workshop of gewoon een bijzonder gesprek of een blik van iemand kan je dag of soms zelfs je week al maken….

Regelmatig probeer ik de dingen die ik meemaak of hoor daar, ook te verwerken tijdens de workshops zelf. In een beeld, een verhaal, een song of whatever. Zo ook afgelopen jaar, toen ik bij de toiletten iemand (lopend) hoorde bellen met zijn vrouw. Ik besloot dit diezelfde middag te gebruiken in de workshop ‘verkeerd verbonden’, waarbij wij voicemails moesten inspreken van andere deelnemers aan Buitenkunst (die hun telefoonnummers aangeboden hadden). Ik maakte er een soort onbereikbare liefde van, waarbij de beller via de telefoon beschreef wat hij/zij voor de ander voelde. Heel persoonlijk en intiem. En dat kreeg dan een onwetend iemand op zijn voicemail…. Dit is slechts een voorbeeld van een workshop, waarin ik de ervaringen of inspiratie die ik opdoe direct weer gebruik.

Ieder jaar komen er gedurende de rest van het jaar regelmatig momenten uit die laatste week terug en kijk ik uit naar de volgende buitenkunst. Eigenlijk kan ik bijna niet wachten. Dit jaar gaan we weer…. nu al superveel zin.

Hit enter to search or ESC to close