Nog middenin de roes van het hele Fridagebeuren, waarbij ik nog elke dag berichtjes krijg of foto’s zie van de opening of expositie, besluit ik maar weer op zoek te gaan naar een volgende uitdaging.
Al gauw kom ik terecht op een wedstrijd uitgeschreven door het Mauritshuis in Den Haag.
Het volgende staat op de website:
OPEN CALL: Maak kans om in het Mauritshuis te hangen!
Meisje met de parel is een magisch schilderij. Van over de hele wereld reizen mensen naar het Mauritshuis om dit meesterwerk in het echt te zien. Of ze dromen ervan om dat te doen. Voor velen is het meisje ook een inspiratiebron, een muze.
Johannes Vermeer, de schilder van het Meisje, krijgt in 2023 bijzondere aandacht. Van begin februari tot begin juni is er een grote Vermeer-tentoonstelling in het Rijksmuseum. Natuurlijk mag Meisje met de parel niet ontbreken en daarom zal zij voor een korte periode vertrekken naar Amsterdam.
Maar, wees niet bang voor een lege plek aan de wand. Integendeel! Deze logeerpartij biedt een unieke kans. Wij nodigen namelijk alle creatieve bewonderaars uit voor een bijzondere open call: creëer jouw versie van Meisje met de parel en maak kans om in de Vermeerzaal van het Mauritshuis te hangen.
De regels? Die zijn er weinig. Verras ons! Een zelfportret met badhanddoek als tulband, een beschilderde strijkbout of zelfs een stapeltje servies: weinig is ons te gek. Omdat bijna iedereen het schilderij kent, is het Meisje makkelijk te herkennen. De kenmerkende kleuren, vormen en het typische lichtgebruik: voor je het weet is ze daar.
Dit gaat een hele lastige worden, want achter het meisje met de parel zit niet zoals bij Frida Kahlo een heel verhaal. Eigenlijk is het een fantasiehoofd. Je kunt dus niet putten uit haar karakter of andere zaken en moet het puur doen met wat je ziet. Dat is vooral vorm, kleur, materialen en een parel.
Dat wordt dus weer op zoek door mijn kasten en andere mogelijkheden. Ik vorm al snel het idee om als middelpunt een oester van Ameland (afgelopen zomer gevonden) te gebruiken, omdat parels uit oesters komen. Later vindt ik een hemdje in de goede kleur en een stuk blauwe stof en in mijn papierlades nog een stuk goudkarton. Nu wordt het puzzelen. Ga ik het hemdje verknippen of….uiteindelijk na veel uitgeprobeerd te hebben ben ik tevreden met een vouwtechniek, die ik omsluit met borduurgaren. Dit omdat dit mooi glanst en daardoor een luxe uitstraling geeft. Ik besluit hetzelfde te doen met de blauwe kant, maar dan met een ander patroon. Het geheel zet ik aan elkaar met de oester en aan de bovenkant met het goudkarton. De bandjes van het hemdje laat ik onder de oester hangen. De parel tot slot vorm ik net zo lang van aluminiumfolie tot ik tevreden ben. De parel van het meisje, was ook niet een echte parel. Later blijkt op Facebook, waar ik mijn sieraad toon, dat mensen niet zien dat het van aluminiumfolie is gemaakt. Geslaagd dus.
Ook hier heb ik weer gebruik gemaakt van recyclemateriaal en laten zien wat je daar allemaal nog van kunt maken.
Wil je foto’s zien waar dit sieraad van gemaakt is of wat de titel geworden is? Klik dan even hier:
https://www.instagram.com/heleneketzer/
